خدایا خیلی راه رفتم . زدم از هشت بهشت توی چهارباغ و .....

 نمیدونم کی و چه وقت رسیدم به اونجایی که دلم تشنه ی نوشیدن یه جرعه از لب رودخونه ش بود . سلام دادم و رفتم تو . دست به ضریح گذاشته و نگذاشته یکی اومد چسبید بهم که خانم 50 تومان داری بدی به من ؟ من که توی یه فاز دیگه ای بودم . پرسیدم چی؟ دوباره گفت خانم 50 تومان داری بدی به من . تازه دوزاریم اوفتاد . اول کاری یه گدا پیله شدس بمون . با عصبانیت داشتم کیفم رو میگشتم تا پول خورد پیدا کنم . حالا خورد تر از 500 هم پیدا نمیکردم . داشتم دنبال پول خورد میگشتم که یکی پیله شده خانم میخوایی برات روضه بخونم . دیگه اونننننننننننننن روم بالا اومد عرض کردم نخیر . با عصدایی که عصبانیت ازش میبارید . خانم پرسید . حالا چته خانم ؟ در حالی که 200 تومانی رو به زن اولی میدادم . بهشون عرض کردم هیچیم نیست . دست از سر کچل من بر میدارین ؟ ؟ ؟

جمعه غروب :

امروز از صبح مست و ملنگ بودم . احوالاتما ناخوش بود . حالم یه جورای دیگه ای گرفت و گیر داشت . دیدم این ریختی بیش از این نمیشه جلوی خانوادهی معظم ظهور کرد . به بهانه ای رفتم توی اتاق و در رو بستم . اما خب درسته که چهاردیواری اختیاری . ولی آخه خودم چی ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

خیلی مچنگ بودم . ایستاده بودم وسط اتاق و به دورو اطراف خودم نگاه می کردم . نشستم روی صندلی پشت میز . سیستم رو روشن کردم . با خودم گفتم . حال هیچی رو ندارم . می خوام یه چیزی گوش بدم . ولی نه نوحه باشه . نه دعا و روضه . نه ........... اصلا میدونی مرض دارم . میخوام غیر مجاز گوش بدم . همینه که هست . حالا هرچی فکرش رو میکردم . من خیلی پاستریزه تر از این حرفا بودم . داشت حالم از بچه مثبت بودن خودم بهم میخورد که یادم افتاد 7-8 سال پیش از خوان نعمت دخترای مشنگ فامیل یه چیزایی بهمون رسیده بود . باید داشته باشم . رفتم سراغ آرشیوهای خاک خورده ی سی دی هام . داشتم ناامید میشدم که لابلای سی دیها یکی پیدا کردم . رایت شده . روش فقط نوشته شده بود .صدا . گفتم بزار اینو امتحانش کنم ..........

باز که شد .......... خودش بود .

به متن اشعار گوش نمیدادم . فقط میخواستم همهی موسیقی ها رو تست کنم . خندم گرفته بود که آدم با دایی شیطمونکش که آشتی میکنه .عاشقانه صداش میکنه . چقدر سریع العجابه عمل میکنه . حتی به لحظه هم نمی کشه .

اخه میدونی امروز بی خیال نماز و دعا و کمپلت جمعه ی منتظران و اینجور احوالات شدم حسابی . حوصله ی نصیحت شنیدنم ندارم .( منظور اینکه اینها رو نگفتم که تو بیایی اینجا بشینی به سبک آخوندا نصیحتم کنی ) . خودم پاش بیوفته یککککککک آخوندی میشم برات که نگووو . ولی حالا حوصله ندارم . این صداهای مزخرفم گوش دادم فقط فرقی که با قبل از گوش دادنم کردم اینه که ارادت بیشتری پیدا کردم نسبت به دایی شیطونک . بیشتر ایشون رو میشناسم . داشتم فکر میکردم که ایشون برای جذب بندگان خدا چقدر زود آدمها رو تحویل میگیرن . تو اگه خودت حوس گناه کنی ایشون معطلت هم نمیکنن . سفره باز باز . هییییییییییییی

خدایا کاش میتونستم یه راهی پیدا کنم از اونطرفی . از طرف خوان نعمت الهی . شیرجه بزنم توش . فکر کنم .کلیدش نماز باشه ........

آره . بزار پاشم برم حداقل نماز مغرب و عشاء رو به وقتش بخونم . تو هم به جای نصیحت دو تا دعا کن در حقم بلکی کارم به درگاه الهی درست بشه رفیق .

این سیب چه کارا ازش بر میاد ...

دنبال آهنگی بودم برای وبلاگ یکی از دوستام . سرچ کردم . یک صفحه رو باز کردم . مجموعه ای از لینکهای موسیقیهای متفاوت بود . روش کلیک کردم . توی گوشم بود .........

          روزگاری نه چندان دور . ( روزگاری قبل تر از ایامی که دلهامون به امید سلامتی مادر عزیزترین دوست و یارمون می تپید) دلم که می گرفت . وضو می ساختم و رو به سوی کعبه اول خوب با خدای مهربانیها خلوت میکردم . بعد با تفعلی به کتاب آسمانی مسلمین . پیروان رسول الله . آنچه باید دریافت میکردم را دریافت میکردم . و همین بود که آرامش رو بر وجود سراسر نا آرام من بر می گردوند .............. ولی

ولی این روزها ...

ولی ماها ی اخیر روزهایی رو هم تونستم تجربه کنم ...لحظه هایی بر من گذشت که .... ( از تلخیهاش که بگذریم) همونجا که نشسته بودم . منتظر لحظه اذان هم نمیموندم . برای اینکه بیش از این دیگران هم متوجه حال آشفته ی من نشن از پشت میز کار هم بلند نمیشدم . همونجا نیتی میکردم . تمام حرفهام رو با خدای ارحم راحمین میزدم و بعد با بسم الله قرآن رو راهنمای خودم فرض میگرفتم . و باز این آیات الهی بود که می تونست آرامش رو به من هدیه کنه ..... به خدا سخت بود . سخت ....ولی .

ولی امروز که مینویسم ...

 از صمیم قلب خوشحالم و دلشاد . و با آرامشی وصف ناپذیر مینویسم . آخه الآن که دوباره مینویسم . دوست عزیزتر از جانم چند روزی هست که عطر خوش خبر شفا یافتن مادرش رو بین همگی ما پخش کرده .

می دونی هنوز هم شاید زود باشه بتونم بنویسم آنچه بر دل من و بقیه دوستان میگذره ...

فقط هزاران هزار مرتبه شکر خدایی رو که فریاد رس بی پناهان بوده و هست .

بیایید همگی با هم دست به دعا بشیم برای شفای تمامی بیمارانی که امیدی جز خدای ارحم راحمین ندارن . بیایید همگی دست به دعا برداریم و طلب صبر کنیم برای همراهان و نزدیکان این بیماران . یادمون نره دعای خیر برای همه دلهای نگران رو .............. التماس دعا .